اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَلابَنُونَاِلاّمَنْ اَتَی اللَّهَ
خدایا از تو امان خواهم در آن روزی که سود ندهد کسی را نه مال و نه فرزندان مگر آن کس که
بِقَلْبٍ سَلیمٍ وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ یَعَضُّ الظّالِمُ عَلی یَدَیْهِ یَقُولُ یا
دلی پاک به نزد خدا آورد و از تو امان خواهم در آن روزی که بگزد شخص ستمکار هر دو دست خود را و گوید ای
لَیْتِنیِ اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبیلاً وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ یُعْرَفُ
کاش گرفته بودم با پیامبر راهی و از تو امان خواهم در روزی که شناخته شوند
الْمُجْرِمُونَ بِسیماهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّواصی وَالاَْقْدامِ وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ
جنایتکاران به سیما و رخساره شان و بگیرندشان به پیشانیها و قدمها و از تو امان خواهم
یَوْمَ لا یَجْزی والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَیْئاً اِنَّ
در آن روزی که کیفر نبیند پدری بجای فرزندش و نه فرزندی کیفر شود بجای پدرش براستی
وَعْدَ اللَّهِ حَقُّ وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ الظّالِمینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ
وعده خدا حق است و از تو امان خواهم در آن روزی که سود ندهد ستمکاران را عذرخواهیشان و بر ایشان است
اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوَّءُ الدّارِ وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ
لعنت و ایشان را است بدی آن سرای و از تو امان خواهم در روزی که مالک نیست کسی برای کسی دیگر
شَیْئاً وَالاَْمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخیهِ وَاُمِّهِ
چیزی را و کار در آن روز بدست خدا است و از تو خواهم امان در آن روزی که بگریزد انسان از برادر و مادر
وَاَبیهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَنیهِ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَاءْنٌ یُغْنیهِ
و پدر و همسر و فرزندانش برای هرکس از ایشان در آن روز کاری است که (فقط) بدان پردازد
وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدی مِنْ عَذابِ یَوْمَئِذٍ بِبَنیهِ
و از تو خواهم امان در آن روزی که شخص جنایتکار دوست دارد که فدا دهد از عذاب آن روز پسرانش
وَصاحِبَتِهِ وَاَخیهِ وَفَصیلَتِهِ الَّتی تُؤْویهِ وَمَنْ فِی الاَْرْضِ جَمیعاً ثُمَّ
و همسرش و برادرش و خویشاوندانش که او را در پناه گیرند و هر که در زمین هست یکسره که بلکه
یُنْجیهِ کَلاّ اِنَّها لَظی نَزّاعَةً لِلشَّوی مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْمَوْلی
او را نجات دهد، هرگز که جهنم آتشی است سوزان که پوست از سر بکند مولای من ... تویی سرور
وَاَ نَا الْعَبْدُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْعَبْدَ اِلا الْمَوْلی مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ
و منم بنده و آیا رحم کند بر بنده جز سرور او مولای من ای مولای من تویی
الْمالِکُ وَاَ نَا الْمَمْلُوکُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَمْلُوکَ اِلا الْمالِکُ مَوْلایَ یا
مالک و منم مملوک و آیا رحم کند بر مملوک جز مالک مولای من ای
مَوْلایَ اَنْتَ الْعَزیزُ وَاَ نَا الذَّلیلُ وَهَلْ یَرْحَمُ الذَّلیلَ اِلا الْعَزیزُ
مولایم تویی عزتمند و منم خوار و ذلیل و آیا رحم کند بر شخص خوار جز عزیز
مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْخالِقُ وَاَ نَا الْمَخْلُوقُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَخْلُوقَ
مولای من ای مولای من تویی آفریدگار و منم آفریده و آیا رحم کند بر آفریده
اِلا الْخالِقُ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْعَظیمُ وَاَ نَا الْحَقیرُ وَهَلْ یَرْحَمُ
جز آفریدگار مولای من ای مولای من تویی بزرگ و منم ناچیز و آیا رحم کند بر
الْحَقیرَ اِلا الْعَظیمُ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْقَوِیُّ وَاَ نَا الضَّعیفُ وَهَلْ
ناچیز جز بزرگ مولای من ای مولای من تویی نیرومند و منم ناتوان و آیا
یَرْحَمُ الضَّعیفَ اِلا الْقَوِیُّ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْغَنِیُّ وَاَ نَا الْفَقیرُ
رحم کند بر ناتوان جز نیرومند مولای من ای مولای من تویی بی نیاز و منم نیازمند
وَهَلْ یَرْحَمُ الْفَقیرَ اِلا الْغَنِیُّ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْمُعْطی وَاَنَا
و آیا رحم کند بر نیازمند جز بی نیاز مولای من ای مولای من تویی عطابخش و منم
السّاَّئِلُ وَهَلْ یَرْحَمُ السّاَّئِلَ اِلا الْمُعْطی مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ
سائل و آیا رحم کند بر سائل جز عطاکننده مولای من ای مولای من تویی
الْحَیُّ وَاَ نَا الْمَیِّتُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَیِّتَ اِلا الْحَیُّ مَوْلایَ یا مَوْلایَ
زنده و منم مرده و آیا رحم کند مرده را جز زنده مولای من ای مولای من
اَنْتَ الْباقی وَاَ نَا الْفانی وَ هَلْ یَرْحَمُ الْفانیَ اِلا الْباقی مَوْلایَ یا
تویی باقی و منم فانی و آیا رحم کند بر فانی جز خدای باقی مولای من ای
مَوْلایَ اَنْتَ الدّاَّئِمُ وَاَ نَا الزّاَّئِلُ وَهَلْ یَرْحَمُ الزّآئِلَ اِلا الدَّّائِمُ مَوْلا یَ
مولای من تویی همیشگی و منم زوال پذیر و آیا رحم کند بر زوال پذیر جز خدای همیشگی مولای من
یا مَوْلایَ اَنْتَ الرّازِقُ وَاَ نَا الْمَرْزُوقُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَرْزُوقَ اِلا
ای مولای من تویی روزی ده و منم روزی خور و آیا رحم کند روزی خور را جز
الرّازِقُ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَالْجَوادُ وَاَ نَاالْبَخیلُ وَهَلْ یَرْحَمُ
روزی ده مولای من ای مولای من تویی سخاوتمند و منم بخیل و آیا رحم کند
الْبَخیلَ اِلا الْجَوادُ مَوْلایَ یامَوْلایَ اَنْتَ الْمُعافی وَاَ نَا الْمُبْتَلی وَهَلْ
بر بخیل جز سخاوتمند مولای من ای مولای من تویی عافیت بخش و منم گرفتار و آیا
یَرْحَمُ الْمُبْتَلی اِلا الْمُعافی مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْکَبیرُ وَاَ نَا
رحم کند بر شخص گرفتار جز عافیت بخش مولای من ای مولای من تویی بزرگ و منم
الصَّغیرُ وَهَلْ یَرْحَمُ الصَّغیرَ اِلا الْکَبیرُ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ
کوچک و آیا رحم کند بر کوچک جز بزرگ مولای من ای مولای من تویی
الْهادی وَاَ نَا الضّاَّلُّ وَهَلْ یَرْحَمُ الضّاَّلَّ اِلا الْهادی مَوْلایَ یامَوْلایَ
راهنما و منم گمراه و آیا رحم کند بر گمراه جز راهنما مولای من ای مولای من
اَنْتَ الرَّحْمنُ وَاَ نَا الْمَرْحُومُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَرْحُومَ اِلا الرَّحْمنُ
تویی بخشاینده و منم بخشش پذیر و آیا رحم کند بخشش پذیر را جز بخشاینده
مَوْلایَ یامَوْلایَ اَنْتَ السُّلْطانُ وَاَ نَا الْمُمْتَحَنُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ
مولای من ای مولای من تویی سلطان و منم گرفتار آزمایش و آیا رحم کند به بنده گرفتار آزمایش
اِلا السُّلْطانُ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الدَّلیلُ وَاَ نَا الْمُتَحَیِّرُ وَهَلْ یَرْحَمُ
جز سلطان مولای من ای مولای من تویی دلیل و راهنما و منم متحیر و سرگردان و آیا رحم کند
الْمُتَحَیِّرَ اِلا الدَّلیلُ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْغَفُورُ وَاَ نَا الْمُذْنِبُ وَهَلْ
سرگردان را جز راهنما مولای من ای مولای من تویی آمرزنده و منم گنهکار و آیا
یَرْحَمُ الْمُذْنِبَ اِلا الْغَفُورُ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الْغالِبُ وَاَ نَا
رحم کند گنهکار را جز آمرزنده مولای من ای مولای من تویی غالب و منم
الْمَغْلُوبُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَغْلُوبَ اِلا الْغالِبُ مَوْلایَ یا مَوْلایَ اَنْتَ
مغلوب و آیا رحم کند بر مغلوب جز غالب مولای من ای مولای من تویی
الرَّبُّ وَاَ نَا الْمَرْبُوبُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَرْبُوبَ اِلا الرَّبُّ مَوْلایَ یا
پروردگار و منم پروریده و آیا رحم کند پروریده را جز پروردگار مولای من
مَوْلایَ اَنْتَ الْمُتَکَبِّرُ وَاَ نَا الْخاشِعُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْخاشِعَ اِلا الْمُتَکَبِّرُ
ای مولای من تویی خدای با کبریا و بزرگمنش و منم بنده فروتن و آیا رحم کند بر فروتن جز خدای بزرگمنش
مَوْلایَ یا مَوْلایَ اِرْحَمْنی بِرَحْمَتِکَ وَارْضَ عَنّی بِجُودِکَ وَکَرَمِکَ
مولای من ای مولای من به من رحم کن به رحمت خود و خوشنود شو از من به جود و کرم
وَفَضْلِکَ یا ذَاالْجُودِ وَالاِْحْسانِ وَالطَّوْلِ وَالاِْمْتِنانِ بِرَحْمَتِکَ یا
و فضل خود ای صاحب جود و احسان و نعمت و امتنان به رحمتت ای
اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
مهربانترین مهربانان
نگارنده متن فوق: مدیریت سایت همکلاس
+
نوشته شده در ساعت ;
توسط www.gharebaneh.com; | نظرات دیگران: نظر